W ostatnich latach zaznacza się coraz bardziej narastająca zależność uzyskiwanych plonów od przebiegu pogody w sezonie wegetacyjnym. Niedobór każdego pojedynczego składnika pokarmowego jest wystarczający, aby zmniejszyć plon. Aktualnie możemy stwierdzić, że niedobór potasu wglebie jest na tyle duży, że nie gwarantuje efektywnego przetworzenia stosowanego azotu w plon. Składnik ten ogranicza więc opłacalność produkcji roślinnej (rys.1).
Rys. 1. Beczka Liebiga – K w minimum.
Głównym źródłem potasu dla roślin jest gleba. Niektóre gleby zawierają w warstwie ornej nawet do 20 000 kg K/ha, lecz zdecydowana większość składnika, gdyż od 90 % do 97 % występuje w formach niedostępnych dla roślin. Rośliny uprawne korzystają z łatwo dostępnych form potasu, które obejmują potas zawarty w roztworze glebowym i jony potasu związane przez ujemnie naładowane cząstki gleby. W warstwie gleby uprawnej ilość łatwo dostępnego potasu dla roślin uprawnych waha się od kilku do kilkudziesięciu kg K2O/ha, a więc jest zbyt niska dla potrzeb wysoko plonującego łanu, przykładowo rzepaku pobierającego 350 – 450 kg K2O/ha. Z tej też przyczyny, większość gleb uprawnych, wymaga nawożenia potasem (rys.2.). Potas jest ważny również z tego względu, że zwiększa możliwości magazynowania wody w glebie poprzez tworzenie tzw. „mostków potasowych". Z połączenia próchnicy, cząstek ilastych i potasu powstają w glebie „mostki potasowe", które tworzą kapilary glebowe. Powstaje struktura gleby, w której gromadzi się powietrze i woda, niezbędne składniki do wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego roślin. Są to ważne już jesienią czynniki plonotwórcze, dla wschodzących rzepaków i zbóż ozimych – zgromadzona woda i składniki pokarmowe ułatwiają wschody i wzrost w okresie jesiennym.
Potas zwiększa możliwości magazynowania wody w glebie
Rys. 2. Zakresy optymalnej zasobności gleb uprawnych w potas dla poszczególnych kategorii agronomicznych gleb (mg K2O/100 g gleby)
ciemnobrązowe – rzepak, buraki cukrowe, ziemniaki, strączkowe, len brązowe – pszenica, jęczmień jasnobrązowe – pozostałe zboża + kukurydza białe – ryzyko uprawy roślin
Który potas wybrać?
Nawóz Korn-Kali bardzo dobrze wpisuje się w technologię zarówno rzepaków jak i zbóż ozimych. Cechą wyjątkową nawozu Korn-Kali jest jego skład. Zawiera on razem z potasem magnez pochodzący z naturalnego minerału, jakim jest Kizeryt. Jest to oryginalne, naturalne i rozpuszczalne źródło magnezu dla roślin. Gwarantuje, że nawóz nie tylko szybko się rozpuszcza, ale też szybko udostępnia zawarte w nim składniki pokarmowe roślinie. Warto podkreślić, że wchłanianie magnezu z Kizerytu przebiega niezależnie od warunków środowiska, takich jak pH gleby. Stosowanie potasu, magnezu i siarki przed siewem, konieczne jest dla zbilansowania zasobności stanowiska pod względem potrzeb rośliny uprawnej, w szczególności pod względem stosowanego potasu.
Korn-Kali ma wyrównaną twardą granulę, co pozwala na rozsiew nawozu na duże szerokości, nawet do 36 m roboczych. Ta jakość granulatu daje możliwość stosowania Korn-Kali w dzisiejszym, nowoczesnym, precyzyjnym rolnictwie.
Zalecane dawki Korn-Kali® przy średniej zasobności gleby w potas
Więcej informacji na stronie www.korn-kali.pl/mocnypakiet