Dziurawiec zwyczajny

Rozpoznać go można bardzo łatwo. Jest byliną o wysokości 40-80 cm, łodygi ma proste, u góry obficie rozgałęzione, gładkie. Liście są również gładkie, owalno-lancetowate. Kwiaty zebrane najobficiej na szczytach pędów w gęsty, pseudobaldachowaty kwiatostan mają intensywnie żółty kolor. Na płatkach występują obficie kropki, przeświecające lub czarne. Przy rozgniataniu wydzielają pomarańczowy sok. Kwitnienie trwa od czerwca do sierpnia (a nawet do połowy września).

Jak uprawiać

Dziurawiec rozmnaża się z nasion, które wysiewa się wprost do gruntu późną jesienią (najczęściej w X) w rzędy co 40 cm w płytkie rowki, lekko je ugniatając. Możliwy jest też wiosenny wysiew nasion po ich wcześniejszej stratyfikacji. Dziurawiec nie ma zbyt dużych wymagań. Udaje się dość dobrze na glebach lekkich lub średnio zwięzłych, przepuszczalnych, w miarę wilgotnych, o odczynie lekko kwaśnym.

Zbiory i przygotowanie surowca

Znaczenie lecznicze ma ziele i kwiat. Ziele zbiera się w początkach kwitnienia roślin. Ścina się dobrze ulistnione wierzchołki zakwitających pędów (o długości do 35 cm). Należy uważać, by nie wyrywać roślin z korzeniami. Ziele można suszyć w suszarni naturalnej, dobrze zacienionej i o dużym przewiewie rozkładając je cienką warstwą. W suszarni ogrzewanej temperatura nie powinna przekraczać 35 st. C. Ziele po suszeniu powinno zachować naturalną barwę, nie może zawierać zdrewniałych lub bezlistnych łodyg oraz przekwitłych pędów.

Nasiona dziurawca oraz innych ziół można kupić tutaj https://sklep.swiatkwiatow.pl/nasiona-ziol/