Początek roku 2013, zdumiewająca zimowa sceneria, w której historyczne mury fortu Sokolnickiego w Warszawie prezentują się naprawdę imponująco. Właśnie to nietuzinkowe miejsce, na długo przed rozpoczęciem okresu wegetacyjnego firma Syngenta wybrała na organizację spotkania, którego celem było przybliżenie informacji o najnowszym osiągnięciu prac badawczych: fungicydzie – Seguris 215 SC.
Historyczna budowla obronna, była idealnym miejscem spotkania przedstawicieli dystrybucji, prasy oraz doradztwa, ze względu na fakt, iż podczas konferencji wiele czasu poświęcono właśnie tematyce „obrony”- lecz tym razem przed zgubnym wpływem patogenów zbożowych na plon i zysk producentów zbóż.
Premiera nowego produktu nawiązywała swą formą do najnowszych osiągnięć technologicznych. Ogromne ekrany, dźwięk przestrzenny, forma 3-D prezentacji, nie pozostawiały żadnych złudzeń, że mamy do czynienia z najwyższym zaawansowaniem technologicznym.
Seguris jest fungicydem nowej generacji opartym na dwóch substancjach różniących się mechanizmem działania i przynależnością do innych grup chemicznych. Jedna z substancji to doskonale znany plantatorom epoksykonazol, który dał się poznać od dobrej strony, jako stabilnie skuteczny komponent wielu fungicydów stosowanych przeciwko chorobom występującym w uprawach zbożowych.
Innowacyjnośc produktu Seguris budowana jest jednak przez nową substancję aktywną oraz „technologię”, w której został stworzony.
Izopirazam – drugi komponent preparatu Seguris należy do grupy mało znanych karboksyamidów pirazolu. Substancję charakteryzuje nierozpowszechniony jeszcze mechanizm działania polegający na blokowaniu aktywności dehydrogenazy bursztynianowej - enzymu niezbędnego w procesie oddychania patogena.
Przy tworzeniu Seguris skupiano się głównie na sposobie wiązania substancji czynnej z rośliną i patogenem. Wyjątkowa formuła, jaką wypracowano została nazwana „technologią podwójnego wiązania”. To właśnie wokół faktu innowacyjnej technologii, w której został stworzony preparat Seguris skupiały się prezentacje i późniejsze kuluarowe dyskusje podczas warszawskiej premiery nowego narzędzia ochrony roślin.
Technologia podwójnego wiązania, odzwierciedla strukturę chemiczną Izopirazam. W odróżnieniu od innych karboksamidów pirazolu substancja z laboratoriów Syngenta oprócz typowego pierścienia pirazolowego wyróżnia się bardziej skomplikowaną strukturą chemiczną wzbogaconą o dodatkowy pierścień benzonorbornerowy. Każdy z pierścieni odpowiada w sposobie działania za inne cechy tworząc razem technologię podwójnego wiązania, jako najnowsze osiągnięcie w formułowaniu produktów. Przekłada się ona wyraźne na korzyści dla rolnika, głównie wysoką skuteczność zwalczania patogenów z długo utrzymującym się efektem zabezpieczenia przed ponowną infekcją.
Seguris jest preparatem systemicznym. Obydwie substancje są jednak rozprowadzane po roślinie w nieco innym tempie i stopniu. W efekcie końcowym preparat poprzez zjawiska dyfuzji, przemieszczania translaminarnego i przemieszczania w tkankach przewodzących dociera do wszystkich miejsc narażonych na infekcję.
W pierwszym etapie Izopirazam naniesiony na powierzchnię liścia dostaje się do jego okrywy woskowej, z którą wiąże się mocno. To właśnie zasługa jednej z części technologii podwójnego wiązania. Pierścień benzonorbornerowy wykazuje duże powinowactwo do wosków, co skutkuje trwałym związaniem z jego strukturą. Preparat powoli zostaje uwalniany do wnętrza liścia. Czas uwalniania jest na tyle swobodny by zachować równowagę pomiędzy skutecznością zwalczania patogenu i długością działania. Stabilne dozowanie i utrzymywanie wysokiego stanu magazynowego substancji jest drugą częścią omawianej technologii podwójnego wiązania.
Preparat poprzez silne powiązanie z okrywą woskową rośliny ustanawia trwałą barierę dla nowych infekcji, odporną na zmywanie i rozkład pod wpływem promieni ultrafioletowych. Również w tym punkcie zaawansowana technologia przekłada się na korzyści dla rolnika, a mianowicie na dłuższe działanie preparatu, co zapewnia oszczędności i pozwala na uniknięcie wykonywania zabiegów korekcyjnych w wypadku wysokiej presji patogena. Wydłużone działanie pozwala również na wcześniejsze zastosowania preparatu, tak by w pełni wykorzystać efekt fitotoniczny.
Izopirazam natychmiast po znalezieniu się w obecności patogena chorobotwórczego trwale się z nim łączy - odpowiada za to pirazolowa część struktury chemicznej substancji. Izopirazam łączy się z patogenem nierozerwalnie - z siłą imadła i blokuje procesy życiowe. Jako przedstawiciel substancji działających w obszarze kompleksu II, Izopirazam wpływa na oddychanie przerywając jego proces. Grzyb zostaje pozbawiony energii i skazany na natychmiastową śmierć.
Seguris poprawia plonowanie nie tylko przez ograniczenie chorób, ale również poprzez redukcję stresów fizjologicznych. W trakcie prezentacji przytoczono kilka dowodów pozytywnego wpływu Seguris na redukcję stresu suszowego. Pola traktowane Seguris charakteryzują się poprawą wigoru rośliny. Zauważalna jest znaczna redukcja zwijania liści powodowana niedostatkiem wody. Rośliny traktowane Seguris w warunkach zredukowanego stresu charakteryzują się otwartymi liśćmi z większą powierzchnią asymilacyjną, przyswajają większą ilość energii, co z kolei przekłada się na wyższe plonowanie.
Redukcja stresu oksydacyjnego wyraźnie wpływa na wydłużoną aktywność procesów fizjologicznych w cyklu produkcyjnym rośliny. Jej wizualne efekty to dłuższe utrzymanie sprawności aparatu asymilacyjnego, co jest widoczne w postaci bardziej intensywnej zieleni, utrzymującej się dłużej niż na poletkach nietraktowanych. Zwiększenie plonowania wynikające tylko z intensyfikacji procesów fizjologicznych po zastosowaniu Seguris szacowane jest na kilka do kilkunastu procent.
Podsumowując wyjątkowe cechy preparatu takie jak: unikalne cechy powinowactwa do patogena skutkujące wysoką skutecznością grzybobójczą, zrównoważone wnikanie i długo utrzymujący się rezerwuar na powierzchni liścia przekładający się na długotrwałą ochronę przed infekcją, upoważniają do wyciągnięcia wniosku, że Seguris jest doskonałym narzędziem w walce z patogenami grzybowymi.
Potwierdzają to zarówno doświadczenia polskie jak i zagraniczne. Wyniki wielu badań skłaniają do wniosku, iż Seguris zapewnia wysoką skuteczność zwalczania septorioz, rdzy i brunatnej plamistości liści. Produkt wyróżnia się wyższą skutecznością ochronną przed chorobami w porównaniu do istniejących na rynku rozwiązań triazolowo – strobilurynowych. Różnice w efektach działania dawki rejestracyjnej i ograniczonej do 0,8 l w polskich warunkach są niewielkie.
Etykieta produktu, obejmuje stosowanie fungicydu od fazy końca krzewienia do fazy, kiedy pierwsze ziarniaki osiągną konsystencję wodną. Na podstawie licznych badań przeprowadzonych w różnych krajach Europy, Syngenta rekomenduje stosowanie preparatu w segmencie zabiegów T2, kiedy to aplikacja preparatu przypada na fazę liścia flagowego i kłoszenia. Ten termin zastosowania najlepiej pozwala wykorzystać cechy nowego fungicydu, na ten okres bowiem przypada największa intensywność procesów produkcyjnych w roślinie. Obecność Seguris w roślinie w tym okresie pozytywnie zwiększa ich wydajność poprzez wykorzystanie procesu fitotonicznego. Również okres ten jest newralgiczny pod względem zabezpieczenia przed atakiem chorób takich jak: septorioza paskowana liści, septorioza plew, rdza żółta i brunatna czy też brunatna plamistość liści.
Produkt zarejestrowany jest w dawce jednego litra jednak na podstawie doświadczeń i po analizie polskich warunków uprawowych z całą odpowiedzialnością można zarekomendować dawkę 0,8 litra na hektar. Oczywiście należy zastrzec, że wyższa dawka przekłada się na potęgowanie efektu fitotonicznego.
Preparat Seguris zarejestrowany jest do stosowania w uprawie jęczmienia i pszenicy. Dogłębna analiza poszczególnych cech preparatu predestynuje go, jako główny fungicyd w uprawach pszenicy. Obecnie w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju wsi trwają prace nad procesem rejestracyjnym kolejnej propozycji fungicydowej pochodzącej z laboratoriów Syngenta. Tym razem firma przygotowuje propozycję fungicydu dedykowanego specjalnie uprawie jęczmienia. Nowy produkt zwalczający typowe dla jęczmienia choroby na najwyższym poziomie zostanie skomercjalizowany już w przyszłym roku, zaś w 2013 roku trwać będą zakrojone na szeroką skalę działania badawcze w warunkach polskich.
Od przyszłego roku Izopirazam w różnych produktach znajdzie się we wszystkich najważniejszych uprawach zbożowych – dostarczając zadowolenie producentom ziarna zbóż poprzez skuteczność, poprawę plonowania.