Konstrukcja przekładni hipoidalnej THF umożliwia zastosowanie jej, bez zbędnych i kosztownych przeróbek mechanicznych, jako bezpośredniego zamiennika za przekładnie ślimakowe szeroko dostępne na rynku europejskim. Zachęcamy do zapoznania się z tą innowacyjną konstrukcją przekładni mechanicznej w niniejszym artykule.
Przekładnie hipoidalne THF otrzymały wyróżnienie "Najbardziej innowacyjny produkt roku 2013" oraz nagrodę "Produkt roku 2013" w konkursie organizowanym przez periodyk "Napędy i sterowanie" pod patronatem Polskiej Agencji rozwoju Przedsiębiorczości oraz Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Budowa przekładni hipoidalnej THF
Przekładnie hipoidalne THF należą do grupy przekładni o osiach nierównoległych w których kąt międzyosiowy δ=90o. Pod wieloma względami technicznymi przekładnie hipoidalne THF są bardzo podobne do przekładni stożkowych o zębach łukowo-kołowych; różnica polega przede wszystkim na tym, że w przekładniach hipoidalnych THF oś zębnika jest przesunięta powyżej osi koła talerzowego. Ze względu na gabaryty obudowy przekładni, które są identyczne z przekładniami ślimakowymi, zastosowane jest jednostronne podparcie wieńca zębatego zębnika, realizowane jednak poprzez dwa punkty podparcia. Koła zębate przekładni hipoidalnych THF są wykonywane metodą GLEASONA o zębach łukowo-kołowych.
Przekładnie hipoidalne THF występują w dwóch wersjach wykonania tj. 2-stopniowa i 3-stopniowa.
W konstrukcji przekładni 2-stopniowej (zdjęcie poniżej) zawsze pierwszym stopniem jest przekładnia hipoidalna o przełożeniu w zakresie od imin=2 do imax=4, drugim stopniem jest przekładnia walcowa o przełożeniu w zakresie od imin=3 do imax=20. Dzięki takiej konstrukcji przekładni hipoidalnej THF uzyskało się wsoką sprawność dla pełnego zakresu przełożeń, większy zakres mocy przenoszonej oraz podniesiono kulturę pracy napędu.
Fot. 1 Przekrój przekładni hipoidalnej THF 2-stopniowej o przełożeniu i=30
W konstrukcji przekładni 3-stopniowej (zdjęcie poniżej) zawsze pierwszym stopniem jest przystawka (składana i montowana w Polsce) składająca sie z przekładni walcowej o przełożeniu imax=3. Przystawka ta konfigurowana (montowana) jest ze standardową przekładnią 2-stopniową i stosuje się ją jeżeli chcemy uzyskać przełożenie i>60 (max i=300) lub jeżeli dla dwóch przełożeń (i=50 oraz i=60) wymaga się przeniesienia większych momentów, większej mocy lub sił przy zachowaniu wysokiego współczynnika pracy fs. Dzięki takiej konstrukcji przekładni hipoidalnej THF uzyskało się utrzymanie wysokiej sprawności dla dużych przełożeń, większy zakres mocy przenoszonej przy zachowaniu wysokiego współczynnika pracy fs (service factor) oraz zachowano wysoką kulturę pracy napędu.
Fot. 2 Przekrój przekładni hipoidalnej THF 3-stopniowej o przełożeniu i=300
Dzięki pracy naszych konstruktorów, cała konstrukcja przekładni hipoidalnych THF została zamknięta w zwartej obudowie, która została wyposażona dodatkowo w elementy funkcyjne, ułatwiające jej eksploatację. Każda wielkość obudowy - obecnie przekładnie hipoidalne THF występują w 4 podstawowych wielkościach - wyposażona jest w miejsce przystosowane do zainstalowania odpowietrznika oleju (dodawany do każdej przekładni za darmo) w zależności od pozycji montażowej, korki spustu i wlewu oleju oraz w pokrywę inspekcyjną (zdjęcie poniżej), która umożliwia kontrolę uzębienia przekładni podczas przeglądu okresowego i uławia przeprowadzenie czynności serwisowych (skrócenie czasu wymiany oleju, możliwość płukania komory przekładni, wewnętrzną kontrolę uszczelnień i łożysk itp.).
Fot. 3 Widok przekładni hipoidalnej THF po zdjęciu pokrywki rewizyjnej
Od strony wejściowej zastosowano wielowypustowe połączenie wału przekładni z tuleją, która posiada otwór pod wałek silnika (wymiary zgodne z normą IEC dla wielkości mechanicznych silników elektrycznych). To rozwiązanie nie tylko wpłynęło na obniżenie naszych kosztów magazynowych, ale jest rozwiązaniem oczekiwanym przez użytkowników przekładni. Konstrukcja przekładni hipoidalnych umożliwia konfigurowanie ich z różnymi typami silników, nie tylko silników elektrycznych asynchronicznych wykonanych zgodnie z normą IEC, ale również z silnikami serwo (w których zarówno kształt i wymiary kołnierza przyłączeniowego, średnica wału są różne w zależności od producenta takiego silnika) i hydraulicznymi lub pneumatycznymi. W takim przypadku (jeżeli ma zostać użyty nietypowy silnik) użytkownik przekładni hipoidalnej THF tylko po niewielkich modyfikacjach (wymiana kołnierza przyłączeniowego i tulei) może zastosować praktycznie każdy posiadany silnik.
Fot. 4 Przekrój przekładni hipoidalnych THF 3-stopniowych